Samochód Drużyny "Szuwarek" ....po prawej srronie, po lewej własność Dh. "Pstrąga"

Wypięcie kuchni polowej od haka holowniczego gaza spowodowało brak naturalnego hamulca - balastu za jaki robiła nasza kuchnia a niezaciągnięty ręczny hamulec uwolnił samochód na “wolność”. Jak na skoczni narciarskiej Gazik zsunął się po stromym stoku wałów śluzy i wybił na betonowym brzegu, lądując w samym środku śluzy z zapalonymi światłami i migającym “kogutem” wystającym na wysokiej rurce ponad lustro wody. Wszyscy, którzy z obawy przed burzą umieścili swoje rzeczy w samochodzie, gitary, dokumenty i inne ważne papiery i pieniądze rzucili się do wody by ratować wszystko co uda się wyciągnąć włącznie z akumulatorem.

Z pobliskiej zagrody ściągnięto traktor, ze stacji kolejowej podkłady, które po podłożeniu pod zatopiony pojazd spowodowały uniesienie choć w części Gaza do góry. Liny stalowe podczepione do traktora rwały się jedna po drugiej. Ściągnięto drugi traktorek z linami ale i te dwa na raz nie dały sobie rady. Z sąsiedniej wsi mieszkańcy ściągnęli ciężkiego Zetora i dopiero w trzy pojazdy i lepszymi linami udało się wydobyć Gazika z wody. Suszenie ciuchów i papierów odbywało się całą noc w pobliskich chatach przy piecach. Cały dzień suszyliśmy silnik, wymieniliśmy oleje i...

Następnego dnia pojechaliśmy dalej a silnik służył nam jeszcze przez 5 lat. Na pamiątkę tego wydarzenia ochrzciliśmy Gazika nadając mu miano “Szuwarek”. Ojcem chrzestnym został sławetny kierowca Jacek Rożański a matką chrzestną Orion. W 1997 roku remontu Szuwarka pojął się hm. Pstrąg, który opłacił wykonanie nowej blacharki, plandeki, i wielu, wielu innych potrzebnych części. Na obozie w Starych Jabłonkach kierowcą Gaza był Kamil Szymczak, który otrzymał właśnie miano "Szuwarek". Pojazd spisywał się bez zarzutu. Jak to przy starych samochodach bywa następnego roku, kiedy wybraliśmy się Gazem na Grunwald, pod Włocławkiem silnik zaczął głośno stukać, chrobotać, walić aż wreszcie stanął. Po dniu przerwy udało nam się dotrzeć do Rypina tj 5 km od miejsca niefortunnego zatrzymania.

Tam w pierwszym napotkanym warsztacie Szuwarek przeżył naprawę silnika, która trwała prawie rok i nie została ukonczona. Do Łodzi, a właściwiej do Białynina wrócił na lawecie. Pan Józef Chałat, u którego zrobiliśmy sobie przymusowy postój, z tylko sobie znanym zapałem do bezinteresownej pracy, po nocach z Krogulcem, Gutkiem, Borsukiem... naprawiali i wymieniali silnik, robili hamulce, przygotowywali Szuwarka do obozu. Na obozie wędrownym w Jurze Krakowsko Częstochowskiej bez wysłużonego Gaza nie dalibyśmy sobie rady. Oczywiście nie obyło się bez bliskiego spotkania trzeciego stopnia z drzewem przez Borsuka. Cały dzień klepania błotnika przez takich fachowców jak mgr inż. Kukuradziak, Jarek Przywara - kierowca obozowy, Rafała Papisa, Gutka i Borsuka dały nadzwyczajne rezultaty, a właściwiej przywróciły Gazikowi jego dawny wygląd. Okazuje się że naszego Szuwarka najlepiej napraewia się młotkiem i kamieniem... Po obozie Szuwarek znów ląduje w Białyninie u Józia Chałata. Ile on jeszcze przejedzie...

Kilka dni przed wyjazdem na Grunwald 2001 Szuwarek przeszedł generalny remont u Państwa Milczewskich. Pan Franek, Dawid i Franek Milczewscy dokonali gruntownej renowacji samochodu. Efekt zobaczymy po dokonaniu zdjęć na Grunwaldzie. Poniżej foto z konserwacji gaza (aparat cyfrowy).